Szanowni Państwo,
według SPP zdanie „To był tancerz, który zwyciężył w konkursie, który zorganizowała telewizja” jest niepoprawne (ze względu na powtórzenie zaimka który na różnych poziomach podrzędności). Czy w takim razie za niepoprawne trzeba też uznać zdanie „Tancerz, który zwyciężył w konkursie, pokonał przeciwników, którzy reprezentują wysoki poziom umiejętności”?
Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Dominik

Mam pytanie odnośnie zapisu dat, a dokładnie chodzi mi o zapis lat. Z tego co wiem, tylko dwie ostatnie cyfry mają postać liczebników porządkowych. Np. w roku tysiąc dwadzieścia [chyba dwieście – Red.] pięćdziesiątym piątym. W przypadku roku 2000 powiemy: w roku dwutysięczym, a w 2002 – w roku dwa tysiące drugim. Moje pytanie brzmi: czy możliwe jest powiedzenie: w roku dwu tysięcznym drugim?? Czy trzeba pozostać konsenkwentnym i odmieniać tylko ostatnie dwie cyfry?

Zastanawia mnie poprawność konstrukcji: kiedy to, wtedy to. Np. w zadaniu: Najwięcej sukcesów odnosił w 2020 r., kiedy to osiągnął szczyt formy. Albo inny przykład: Pracował w fabryce i wtedy to uległ wypadkowi. W takich wypowiedzeniach, myślę, zaimek to jest zbędny albo nawet rażący. Jednak, być może, biorąc pod uwagę określone względy stylistyczne, jego użycie jest zasadne. Czy mam rację? Proszę o pomoc w wyjaśnieniu tej wątpliwości.

Z wyrazami szacunku - Jan Malinowski

Czy możliwe jest użycie staropolskiej liczby mnogiej słowa rok? Ostatnio w jednym z programów telewizyjnych zostało wypowiedziane zdanie, którego fragment brzmiał tak:
To jeden z najlepszych roków.
Z góry dziękuję za pomoc

Szanowni Państwo,

mam wątpliwość dotyczącą powtarzania zaimka  który w zdaniach podrzędnych połączonych spójnikiem  i , np.  Znał człowieka, który nie lubił gruszek i któremu jabłka bardziej smakowały  czy raczej  Znał człowieka, który nie lubił gruszek i jabłka mu bardziej smakowały? Nie znajduję jasnej odpowiedzi na to pytanie w WSPP. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem

redaktor Bocian

Byłam świadkiem, jak dziewczyna zwróciła uwagę innej dziewczynie na to, że nie mówi się ubrać bluzkę, bo ubrania się wkłada. Ta powołała się na odpowiedź z poradni, stwierdziła, że to regionalizm i można go używać. Czy ludzie, którzy mówią: ubrać buty, pracować na kasie, pojechać na myjnię, włanczać itp. nie popełniają błędów, tylko używają regionalizmów lub mowy potocznej? Oni sami twierdzą, że to ludzie powinni kształtować język i że skoro tyle osób tak mówi, to znaczy, że tak powinno być. Czy mają rację?

Zastanawiam się, czy w przykładach takich jak: To niby zwykły autobus, ale jednak coś w sobie ma powinniśmy stosować pisownię niby z łącznikiem, w oparciu o regułę [188] WSO. Wątpliwość bierze się stąd, że podany tam przykład: niby-demokratyczny odczuwam jako zwartą całość, jakby termin, podczas gdy w moim przykładzie cząstka niby pojawia się doraźnie. Niby-demokratyczne można uznać za pewną kategorię państw – niby-zwykłe trudno zaś uznać za kategorię autobusów.

Czytelnik

Szanowni Państwo,
tego typu problem składniowy był już nie raz poruszany, ale jakoś w dalszym ciągu nie jest to dla mnie jasne: Pożyczyłem mu to, te czy tych sto złotych?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
zastanawia mnie interpunkcja w zdaniu „Czy ma to wpływ na ludzkie zachowania, to inna sprawa”. Gdyby zamienić kolejność członów oddzielonych przecinkiem, widoczna byłaby podrzędność frazy „Czy…” i konieczność przecinka, więc chyba powinien się znaleźć również w wyjściowej wersji? A co ze zdaniem „Inna sprawa to czy ma to wpływ na ludzkie zachowania”?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Która forma jest lepsza:
Samodzielnie kupuję używany przeze mnie produkt do smarowania pieczywa.
Samodzielnie kupuję produkt do smarowania pieczywa, którego używam.
Moje wątpliwości:
* czy który odnosi się do podmiotu w zdaniu nadrzędnym, czy do ostatniego rzeczownika w tym zdaniu
* używam co?, czy używam czego?
Dziękuję bardzo za odpowiedź.